คำครู : คาลิล ยิบราน

จากเรื่อง The Voice of the Master
รักสายลมแสงแดด รักทุกสรรพสิ่งที่ก่อเกิดอยู่รอบตัวมนุษย์หัวใจของคาลิลเองเต็มไปด้วยความรัก เขารักผู้หญิง ที่คู่ควรกับการที่จะรัก เพียงแต่มันเป็นไปไม่ได้ ที่รักนี้จะ ครองคู่กัน ความรักของเขา จึงเป็นประดุจความสัมพันธ์ ทางวิญญาณ… กระนั้น ความเศร้าที่สุด อาจจะเป็นความสุขที่สุดได้ เช่นเดียวกัน ถ้านั่นเป็นเรื่องของความรัก

คําครู…คําที่มีค่ายิ่งกว่าทองคํา ครูกล่าวแก่ศิษย์ถึง ชีวิตมนุษย์ ในแง่มุมต่างๆ กล่าวถึงความสุข ความทุกข์ กล่าวถึงสงครามและสันติ ชีวิตของผู้คน และครูกล่าวถึงคู่รัก ในจินตนาการของครูว่า

“สําหรับคู่ใจในจินตนาการของฉัน และตัวฉันนั้น ก็ เหมือนกับความคิดอันอิสระที่บินว่อนอยู่เบื้องหน้าดวงอาทิตย์ หรือลอยล่องอยู่บนพื้นของสายน้ํา ขับขานเพลงในแสงเดือน เพลงแห่งสันติซึ่งปลอบประโลมวิญญาณ นําไปสู่ความงาม อันเหลือจะพรรณนา…”

ช่างเป็นงานกวีที่อยู่เหนือข้อจํากัดของรูปลักษณ์ แม้ เป็นร้อยแก้ว แต่กลับอ่านได้เหมือนร้อยกรอง และมีท่วง ทํานองแห่งดนตรี และจากท่วงทํานองอันไพเราะนั้น เราอาจรู้สึกว่ามัน ได้แฝงไว้ด้วยความสดชื่นแจ่มใสดุจแสงสว่างแห่งอาทิตย์